Trainers bij sportverenigingen hebben moeite om kinderen met problematisch gedrag in toom te houden. Ze schakelen vaker opvoedhulp in om beter met agressieve of brutale pupillen én hun ouders te leren omgaan.
Trainers worstelen met kinderen die niet luisteren, een grote mond opzetten, buiten het team vallen of pesten én hun ouders die zich met het spel bemoeien. Kinderen vallen uit, omdat coaches niet goed weten hoe ze de problemen moeten verhelpen. Tegelijkertijd stoppen trainers, omdat ze de problemen te groot vinden en het plezier verliezen. Een groeiend aantal sportverenigingen zoekt zelf pedagogische hulp.
Tegelijkertijd heeft een trainer minder aanzien gekregen. „Het is niet makkelijk om met lastig gedrag van kinderen om te gaan en dat in een groep te begeleiden. Bij een doorsnee vrijwillige coach gaat pedagogisch gezien veel mis; van het taalgebruik tot aan de gevarieerdheid van de les”, constateert Nicolette Schipper van Veldhoven, lector Sportpedagogiek aan Hogeschool Windesheim. „Als trainers niet begrijpen waar het gedrag van kinderen vandaan komt, doen ze vooral aan symptoombestrijding.” Bron Limburger